Τα παιδιά ζουν σε έναν κόσμο, στον οποίο νιώθουν πως οι μεγάλοι τους λένε συνέχεια τι να κάνουν.
Στην ηλικία των 2-3 ετών το παιδί σας πιστεύει ότι ο κόσμος στρέφεται γύρω από αυτό. Επιπλέον, η γλωσσική του ανάπτυξη αναπτύσσεται ραγδαία σε αυτήν την ηλικία και αυτό σημαίνει πως τώρα έχει αρχίσει να συνθέτει φράσεις των τριών λέξεων, με αποτέλεσμα να είναι σε θέση να δίνει εντολές. Αυτό του δίνει την ευκαιρία να εκφράζει αυτό που θέλει, να απαιτεί και να περιμένει να δει αν εσείς θα ανταποκριθείτε στις επιθυμίες του.
Κάποιες φορές μπορεί να σας φαίνεται χαριτωμένο που το παιδί συμπεριφέρεται σαν μικρός δυνάστης. Κάποιες άλλες φορές, ίσως να σας ανησυχεί πως, αν του επιτρέψετε να σας κάνει ότι θέλει, θα μετατραπεί σε τύραννο. Το μόνο σίγουρο είναι πως η αυταρχικότητά του αποτελεί μια ένδειξη της μεγαλύτερης αυτοπεποίθησης που πλέον έχει.
Καθώς το παιδί σας αρχίζει να καταλαβαίνει τη θέση του στον ευρύτερο κόσμο, αισθάνεται συχνά ότι είναι μεγάλος και τρομακτικός. Η αλλαγή από τη μια δραστηριότητα στην άλλη απαιτεί ήδη μεγάλη προσπάθεια για το ίδιο. Για να νιώθει ασφάλεια, πιθανόν να χρειάζεται κάποιες ρουτίνες μέσα στην καθημερινότητά του, όπως τα γεύματα, η μελέτη.
Για το λόγο αυτό, δείτε την υποτιθέμενη αυταρχικότητα του παιδιού σας σαν μια απόδειξη της καλής γλωσσικής του ευχέρειας και της ανάγκης του να νιώθει πως ο κόσμος είναι προβλέψιμος.
Πως να αντιδράσετε εκείνη τη στιγμή…
Αναγνωρίστε την επιθυμία του, παρότι στο βάθος η απόφαση είναι δική σας. Επίσης, δώστε σημασία και σκεφτείτε την απαίτηση του, ώστε να καταλάβει ότι τον ακούτε. Δώστε μια καλή δικαιολογία σε ειλικρινή βάση.
Ελαφρύνετε την ατμόσφαιρα κάνοντας χιούμορ. Δοκιμάστε να επαναδιατυπώστε τη διαταγή του παιδιού σας ή κάνετε κάτι παράλογο για να δει την αστεία πλευρά, γεγονός που θα το βοηθήσει να εστιάσει αλλού.
Μακροπρόθεσμα…
Μην το δείτε ως μάχη, να λάβετε υπόψη σας πως είναι μια φάση. Οι λεκτικές και οι κοινωνικές δεξιότητες του παιδιού σας βρίσκονται υπό εξέλιξη και δεν έχει μάθει ακόμη τις κοινωνικές συμβάσεις, ώστε να είναι ευγενικό. Γίνετε πρότυπο, βοηθήστε να γίνει το «παρακαλώ» και το «ευχαριστώ» μέρος του λεξιλογίου του παιδιού σας, χρησιμοποιώντας τα κάθε φορά που ζητάτε κάτι. Προσπαθήστε να επαινείτε το παιδί σας όταν συμβιβάζεται και αποδέχεται πως ο δικός του τρόπος δεν είναι ο μοναδικός.
Σιγά σιγά, το παιδί θα αρχίσει να μαθαίνει πως οι άλλοι άνθρωποι έχουν σκέψεις και συναισθήματα διαφορετικά από τα δικά του.
