Άρθρα

Σίγουρα όλοι έχουμε ακούσει ένα παιδί να ρωτάει τον μπαμπά ή τη μαμά του: «Να παίξω λίγο με το κινητό σου;». Και σίγουρα έχουμε δει ποικίλες αντιδράσεις από τους ενήλικες. Τι σκέφτεται εκείνη την ώρα το παιδί; «Βαριέμαι. Η μαμά μου είπε να περιμένω στη θέση μου.» «Δεν έχει κάποιο άλλο παιδάκι εδώ που είμαστε για να παίξω.» «Είναι πολύ ενδιαφέρον να παίζω με το κινητό του μπαμπά, γιατί έχει πολλά χρώματα, πολλές εικόνες. Μου αρέσουν οι εικόνες!» Τι σκέφτονται εκείνη την ώρα οι γονείς; «Ας πάρει για λίγο το …

Το αναθρέψαμε με μεγάλες προσδοκίες… Προσέξαμε πάρα πολύ. Έμαθε να εκφράζεται και να μιλάει πολύ σωστά… Έχει πολύ καλό λεξιλόγιο και οι γνώσεις του ξεπερνούν τις αναμενόμενες για την ηλικία του… Όλοι λένε τα καλύτερα γι’ αυτόν… Γιατί όμως βρίζει; Τα «άσχημα» λόγια, είναι τα λόγια που συνήθως λέμε με μεγάλη ένταση, ιδιαίτερο ύφος και συνήθως κρύβουν μια συναισθηματική φόρτιση, η οποία γίνεται αντιληπτή από τα παιδιά. Τα μικρά παιδιά, έχοντας ως πρότυπο τους ενήλικες, μιμούνται τις πράξεις και τις λέξεις μας, χωρίς να τις φιλτράρουν, με αποτέλεσμα να μιμούνται …

«Βία», μια λέξη που φοβόμαστε…   Η βία είναι μέρος της καθημερινότητας μας. Παρακολουθούμε βία στην τηλεόραση, στον κινηματογράφο, στα βιντεοπαιχνίδια. Την παρατηρούμε στη συμπεριφορά των άλλων, μπορεί και να την ζούμε από πρώτο χέρι. Ακόμη, πολλά παιδιά, δυστυχώς, είναι θύματα σωματικής και λεκτικής βίας. Γι’ αυτό, είναι σημαντικό να μάθουμε στα παιδιά μας ότι η βία ποτέ δε βγαίνει σε καλό. Ένα παιδί μπορεί να κάνει με τα χέρια του διασκεδαστικά και εποικοδομητικά πράγματα για να τιθασεύει τα έντονα συναισθήματα θυμού ή ζήλιας, βρίσκοντας εναλλακτικές λύσεις όταν του έρχεται …

Τα παιδιά ζουν σε έναν κόσμο, στον οποίο νιώθουν πως οι μεγάλοι τους λένε συνέχεια τι να κάνουν. Στην ηλικία των 2-3 ετών το παιδί σας πιστεύει ότι ο κόσμος στρέφεται γύρω από αυτό. Επιπλέον, η γλωσσική του ανάπτυξη αναπτύσσεται ραγδαία σε αυτήν την ηλικία και αυτό σημαίνει πως τώρα έχει αρχίσει να συνθέτει φράσεις των τριών λέξεων, με αποτέλεσμα να είναι σε θέση να δίνει εντολές. Αυτό του δίνει την ευκαιρία να εκφράζει αυτό που θέλει, να απαιτεί και να περιμένει να δει αν εσείς θα ανταποκριθείτε στις επιθυμίες του. Κάποιες …

O Kahlil Gibran στον προφήτη έγραψε κάτι πολύ εύστοχο « τα παιδιά σας δεν είναι δικά σας παιδιά, είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της ζωής για τον εαυτό της. Έρχονται μέσα από εσάς αλλά όχι από εσάς και παρόλο που είναι μέσα σας δεν σας ανήκουν, μπορείτε να τους δώσετε την αγάπη σας αλλά όχι την σκέψη σας γιατί έχουν τις δίκες τους σκέψεις. Μπορείτε να στεγάσετε το σώμα τους αλλά όχι και την ψυχή τους, γιατί η ψυχή τους κατοικεί στο σώμα του αύριο που εσείς …

Κατά την ανάπτυξη των παιδιών, θα υπάρξει μία περίοδος που ίσως αρχίσουν να κάνουν πείσματα. Αυτή η περίοδος είναι φυσιολογική και τη διανύουν κάπου στην ηλικία των δύο ετών. Τα ξεσπάσματα αυτά, πολλές φορές είναι έντονα και δυσάρεστα, τόσο για τους γονείς, όσο και για το ίδιο το παιδί. Τότε είναι που χρειάζεται να παρέμβουν οι γονείς για να βοηθήσουν την κατάσταση. Όταν ένα παιδί κάνει πείσματα, οφείλεται συνήθως στο αίσθημα αναστάτωσης (άγχος) ή απογοήτευσης που μπορεί να βιώνει εκείνη τη στιγμή (δεν έγινε το χατίρι του). Σε κάθε περίπτωση, …

Κάποτε, ένας βασιλιάς ζήτησε απ’ όλους τους υπηκόους στο βασίλειό του να φτιάξουν ψωμί και ανακοίνωσε πως εκείνος που θα έφτιαχνε το καλύτερο, θα γινόταν πλούσιος, αφού θα του χάριζε αμύθητα πλούτη. Όλοι τότε άρχισαν να ζυμώνουν, και ολόκληρο το βασίλειο μοσχοβόλησε από τους φούρνους, που έψηναν, με την ελπίδα των ανθρώπων να γίνουν πλούσιοι. Από την επομένη κιόλας, άρχισε η παρέλαση στο παλάτι, μα όσα ψωμιά κι αν δοκίμαζε ο βασιλιάς, κατέληγε να λέει λυπημένος πως κανένα, παρ’ όλη την τέχνη που έβαλε ο φούρναρης ή ο σπιτονοικοκύρης, δεν …

Αυτό που θα σας διηγηθώ, συνέβη πραγματικά. Σε ένα ειδικό σχολείο για παιδιά που έπασχαν από σύνδρομο Ντάουν, οργανώθηκε την άνοιξη μια ημέρα ολυμπιακών αγωνισμάτων. Όλοι οι μαθητές πήραν μέρος σε κάποιο αγώνισμα, πολλοί δε, σε περισσότερα από ένα. Η τελετή λήξης θα γινόταν στο κεντρικό γήπεδο του σχολείου, όπου θα έτρεχαν μια κούρσα εκατό μέτρων μπροστά στους γονείς και τους προσκεκλημένους. Υπάρχουν δέκα δρομείς ηλικίας 8 έως 12 χρόνων. Ο καθηγητής φυσικής αγωγής μαζεύει τα παιδιά λίγα λεπτά πριν και, μιλώντας τους όπως πρέπει ως εκπαιδευτικός, τους λέει: «Παιδιά, …

Αποχωρισμός: είναι επώδυνος μόνο για το παιδί; Λένε ότι το φθινόπωρο είναι μελαγχολικό. Μπορεί και να φταίει το γεγονός ότι μας θυμίζει το ξένοιαστο καλοκαίρι που έφυγε. Αν, όμως, ανατρέξουμε στις αναμνήσεις μας, ίσως και να θυμηθούμε ότι το φθινόπωρο είναι η εποχή που βιώσαμε πολλούς σημαντικούς αποχωρισμούς στη ζωή μας. Ήταν η μετάβαση από το σπίτι στον παιδικό σταθμό ή το νηπιαγωγείο, από τα νήπια στο δημοτικό, από την προηγούμενη τάξη σε κάθε επόμενη. Και τώρα τα ίδια συναισθήματα τα νιώθει ένας γονιός διπλά. Μία για τον εαυτό του …

Οι πράξεις και οι συνήθειες που  αναπτύσσουμε κατά την  διάρκεια της ζωής μας, θα επηρεάσουν τα παιδιά μας για πάντα. Η συμπεριφορά μας σαν γονείς προκαθορίζει τη μετέπειτα ζωή των παιδιών μας. Η διαγωγή μας θα τα επηρεάζει κάθε μέρα, για το υπόλοιπο της ζωής τους. Όλα τα ματιά είναι στραμμένα πάνω μας. Γι’ αυτό μην το  ξεχνάτε  πότε τα λογία του παρακάτω  ποίημα: Υπάρχουν μικρά ματάκια στραμμένα πάνω σου που σε παρακολουθούν νύχτα και μέρα. Υπάρχουν μικρά αυτάκια γύρω σου που μονομιάς ακούν την κάθε σου λέξη. Υπάρχουν μικρά …

Γνωρίζουμε, πλέον, ότι ο τραυλισμός είναι μια νευρογλωσσική διαταραχή που οφείλεται σε μία γενετικά κληρονομούμενη προδιάθεση, η οποία πυροδοτείται κάτω από ορισμένες συνθήκες. Αυτές μπορεί να αφορούν ελλείμματα στη γλωσσική ανάπτυξη, συναισθηματική ανωριμότητα, υπερβολικές απαιτήσεις και πιέσεις του περιβάλλοντος του παιδιού που συχνά δυσκολεύεται να τις διαχειριστεί. Ακόμη, αντιδράσεις τρίτων στην εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων, σημαντικά γεγονότα, όπως ο ερχομός ενός αδελφού η το ξεκίνημα του σχολείου, μπορούν να πυροδοτήσουν την εμφάνιση του τραυλισμού. Θεμέλιος λίθος της αντιμετώπισης του τραυλισμού είναι η έγκαιρη παρέμβαση.Με την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων, που …

Πριν πολλά χρόνια, την εποχή της μεγάλης οικονομικής ύφεσης, στην Νέα Υόρκη ένας πατέρας αποφάσισε να μην κάνει ακριβά δώρα εκείνα τα Χριστούγεννα. Έτσι, ξόδεψε ένα -κατά την γνώμη του- υπέρογκο ποσό, για να αγοράσει ένα γυαλιστερό χαρτί περιτυλίγματος με χριστουγεννιάτικες ζωγραφιές. Ίσως ένα όμορφο χαρτί να μπορούσε να υποκαταστήσει ένα ακριβό περιεχόμενο… Το Σάββατο της 16ης Δεκεμβρίου αποφασίζει να φτιάξει πακέτα με τα φτηνοπράγματα που αγόρασε για δώρα. Όταν ανοίγει το ντουλάπι κάτω από την σκάλα και βλέπει το ρολό του χαρτιού να έχει τελειώσει, γίνεται έξαλλος. – Ποιος πήρε …