Γιατί να μη πιέσω το παιδί μου να φάει κάτι που δεν θέλει;

«Αν δεν αδειάσεις το πιάτο σου, δε θα σηκωθείς από το τραπέζι.», «Αν φας τέσσερις κουταλιές ακόμα από το φαγητό σου, θα σου δώσω γλυκό.», αυτές είναι μερικές μόνο από τις φράσεις που λέμε, συχνά, οι γονείς στα παιδιά, όταν εντάσσονται στη διατροφή τους στερεές τροφές. Αυτό, όμως, αρνείται, όχι μόνο να φάει, αλλά και να δοκιμάσει διάφορα είδη φαγητών, επιλέγοντας τελικά ελάχιστα μόνο από αυτά.

Υπολογίζεται ότι 16-75% των μικρών παιδιών, παρουσιάζουν ιδιορρυθμίες και ιδιοτροπίες στη διατροφή τους. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, κατά την περίοδο αυτή, το παιδί εκφράζει περισσότερο την ατομικότητά του και εκδηλώνει την προσωπικότητα και την ιδιοσυγκρασία του.

Γιατί να μην πιέσω το παιδί μου να φάει κάτι που δεν θέλει;

Η πίεση για κατανάλωση είναι μία από τις συνήθεις πρακτικές που εφαρμόζουμε ως γονείς, ειδικά στα πολύ επιλεκτικά παιδιά. Παρόλο που η πίεση μπορεί να έχει ένα άμεσο αποτέλεσμα (δηλαδή να φάει το παιδί), μακροχρόνια έχει τα αντίθετα αποτελέσματα.

Συγκεκριμένα, αρκετές μελέτες έχουν συνδέσει την πιεστική και περιοριστική στάση των γονέων σχετικά με το φαγητό, με την αύξηση πιθανοτήτων τα παιδιά να αποκλείουν ομάδες τροφίμων από το διαιτολόγιό τους, να τείνουν προς την παχυσαρκία ως έφηβοι κι ενήλικες ή να οδηγηθούν σε διατροφικές διαταραχές.

Πιθανοί λόγοι που το παιδί δεν θέλει να φάει:

• Δεν πεινάει.
• Είναι κουρασμένο (καθώς τα γεύματα είναι, συνήθως, πριν τον ύπνο).
• Θέλει αυτό που δεν μπορεί να έχει (όσο περισσότερο του το απαγορεύουμε, τόσο περισσότερο το θέλει).
• Του προσφέρουμε κάτι που δε θέλει (δεν είναι ανάγκη να επιμένουμε να φάει ότι του σερβίρουμε).
• Δεν του αρέσει αισθητηριακά η υφή του φαγητού.
• Έχει προηγούμενη δυσάρεστη εμπειρία με το φαγητό (εμετός, πνίξιμο, κ.τ.λ.).
• Παρουσιάζει  διατροφική νεοφοβία, δηλαδή άρνηση για κατανάλωση νέων τροφίμων και ένταξή τους στην καθημερινή του διατροφή. Αποτελεί έναν φυσιολογικό μηχανισμό άμυνας, που εμφανίζεται, κυρίως, στο 1ο έτος της ηλικίας ενός παιδιού (την περίοδο δηλαδή εκείνη που εντάσσουμε πολλά νέα τρόφιμα στο καθημερινό παιδικό μενού) και κορυφώνεται στο 2ο-6ο έτος.  Μειώνεται όσο μεγαλώνει και, κυρίως, μετά την εφηβεία.

Τι χρειάζεται να κάνω;

• Να είμαστε επιεικείς με την άρνηση του παιδιού, να δώσουμε χρόνο και μην το πιέσουμε να φάει. Ένα παιδί νηπιακής ηλικίας, χρειάζεται πρώτα να δει, να ακουμπήσει, να μυρίσει και να γευτεί το τρόφιμο περίπου 15-20 φορές, προτού το αποδεχτεί στο διαιτολόγιό του.
• Να μη χρησιμοποιούμε το φαγητό ως τιμωρία ή επιβράβευση.
• Να τρώμε μαζί του το ίδιο γεύμα, για να αποτελούμε παράδειγμα προς μίμηση και το ίδιο να συνειδητοποιήσει ότι όλη η οικογένεια τρώει το ίδιο φαγητό χωρίς διακρίσεις.
• Να σερβίρουμε μικρές μερίδες. Εφόσον το παιδί καταναλώσει τη μερίδα του, μπορούμε να το ρωτήσουμε αν πεινάει κι άλλο.
• Να του προσφέρουμε μικρές ποσότητες από τροφές που δεν έχει ξαναδοκιμάσει, καθώς οι μεγάλες μερίδες μπορεί να του προκαλέσουν δυσαρέσκεια και να αρνηθεί να τις δοκιμάσει.
• Το ενθαρρύνουμε να μας βοηθήσει στο σερβίρισμα της μερίδας του, για να συμμετέχει στην επιλογή της ποσότητας και της ποικιλίας στο πιάτο του.
• Κάνουμε μαζί τα ψώνια, είτε πηγαίνοντας στο σούπερ μάρκετ, είτε στη λαϊκή αγορά.
• Να μαγειρέψουμε μαζί του μια συνταγή, για να δει το φαγητό με έναν πιο διασκεδαστικό τρόπο.
• Να παίξουμε με τρόφιμα ή μαγειρικά σκεύη.
• Να διαβάσουμε παιδικά βιβλία διατροφής. Θα βοηθήσουν στην εξοικείωση με διατροφικούς όρους και συνήθειες και θα κάνουν το παιδί να μη “φοβάται” το φαγητό.

Αυτό που θα πρέπει να θυμόμαστε είναι πως, η ώρα του φαγητού πρέπει να μια ευχάριστη εμπειρία, χωρίς πιέσεις και συγκρούσεις. Δεν προσπαθούμε απλά να φάει το παιδί, αλλά να βάλουμε στο μυαλό του μακροχρόνιες συνήθειες υγιεινής διατροφής, οι οποίες θα καλλιεργηθούν σταδιακά. Γενικότερα, η καθοδήγηση και η παρακολούθηση των διατροφικών επιλογών του παιδιού, παίζουν ρόλο-κλειδί για την σωστή ανάπτυξή του. Γι’ αυτό, αν κάτι μας προβληματίζει, μπορούμε να λάβουμε την έγκυρη γνώμη ενός ειδικού, ο οποίος θα μας κατευθύνει με τον κατάλληλο τρόπο.    

Ενημερωθείτε σήμερα!

Όσο πιο νωρίς ανιχνευθεί µια δυσκολία τόσο πιο εύκολη και αποτελεσματική θα είναι η αντιμετώπισή της.

Συμπληρώστε το ιστορικό.

Κλείστε ραντεβού