”…..Όταν ήμουν μικρός μου άρεσε πολύ ο μαγικός κόσμος του τσίρκου.
Ενθουσιαζόμουν όταν έβλεπα από κοντά όλα αυτά τα ζώα
που ταξίδευαν μέσα στα τροχόσπιτα από την μια πόλη στην άλλη.
Στην παράσταση όλα μου φαίνονταν μαγικά και λαμπερά,
αλλά τη στιγμή που εμφανιζόταν ο ελέφαντας ήταν η αγαπημένη μου.
Το γιγάντιο ζώο ήταν τρομερά επιδέξιο, τρομερά μεγάλο και τρομερά δυνατό.
Σίγουρα ένα ζώο σαν κι αυτό θα μπορούσε να ξεριζώσει ένα ολόκληρο δέντρο
μ’ ένα μικρό τράβηγμα, το δίχως άλλο…
Μου έκανε εντύπωση, όμως, που μετά από κάθε επίδειξη το προσωπικό του τσίρκουαλυσόδενε τον ελέφαντα σ’ ένα μικροσκοπικό ξυλαράκι,
ελάχιστα βυθισμένο στην άμμο. Αυτό ήταν για μένα μεγάλο μυστήριο.
Ακόμα και αν η αλυσίδα ήταν χοντρή και γερή,
ένα ζώο που μπορούσε να γκρεμίσει ολόκληρο τοίχο
μ’ ένα του τράβηγμα, εύκολα θα μπορούσε να απελευθερωθεί
από το ξυλαράκι και να το βάλει στα πόδια.
ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ! ΘΑΡΡΟΣ ΘΕΛΕΙ!
Από τότε που ήμουν μικρός είχα μια απορία :
Πώς γίνεται ένα ζώο τόσο δυνατό
όσο ο ελέφαντας του τσίρκου
να κάθεται αλυσοδεμένος
σ ένα τόσο δα ξυλαράκι ,
καρφωμένο στην άμμο…..
Ένα παραδοσιακό παραμύθι
όπως το αφηγείται ο Χόρχε Μπουκάι
και το εικονογραφεί ο Γκούστι .
